Argumenten
Jongens en meisjes, in het
kader van de module ‘begrijpend lezen’ gaan we vandaag samen een leesopdracht
doen. Jullie krijgen twee teksten van/over twee wetenschappers (professor
Plasterk en professor Erisman). Beiden vertellen wat hun mening is over de
actuele stikstofcrisis, dan wel stikstof-‘crisis’.
En de vraag is nu: wie van de
twee draagt argumenten aan? (Nee, ik bedoel niet de meeste argumenten of de
beste. Ik bedoel: argumenten.)
Wetenschapper
over stikstofcrisis: Beslist geen nepprobleem
SILVAN SCHOONHOVEN De Telegraaf 14 juni 2022
De stikstofmaatregelen hakken er hard in bij de
boeren. Ze zien ’stikstof’ als een door Den Haag bedacht probleem en felle
protesten hangen in de lucht. Hoe stevig is eigenlijk het wetenschappelijk
fundament onder de maatregelen?
„Maar liefst 25 miljard euro voor de
bestrijding van een spook”, schreef agrarisch tijdschrift Veldpost. „Een
probleem dat in werkelijkheid niet bestaat.” Bladen als Veldpost, Boerderij
Vandaag, Nieuwe Oogst puilen uit van de kritiek op het stikstofbeleid. Aan alle
kanten wordt getornd aan de cijfers en de modellen die de basis vormen voor het
kabinetsbeleid.
In de stikstofdiscussie is de zogenoemde
’kritische depositiewaarde’ (KDW) cruciaal, het maximum aan stikstof dat een
kwetsbare plant verdraagt. Tegenstanders ergeren zich eraan dat Nederland het
beste jongetje van de klas wil zijn. En waait of dobbert Duits stikstof niet ongehinderd
de grens over, zodat onze boeren nog extra boeten?
De Leidse hoogleraar Jan Willem Erisman
is de belangrijkste deskundige op dit terrein. Het beleid bouwt grotendeels
voort op zijn onderzoek. Wat hem betreft is stikstof beslist geen nepprobleem.
De Nederlandse natuur snakt echt naar een forse vermindering en het schrappen
van een deel van de veeteelt is onvermijdelijk. Nederland is inderdaad strenger
in het verlenen van vergunningen dan andere landen, zegt hij. „In Nederland
zitten we dicht op elkaar: industrie, boeren, verkeer, weinig natuur en alles
door elkaar. In Duitsland ligt alles verder uit elkaar. Maar de KDW’s zijn
overal hetzelfde. Als iemand in Duitsland naar de rechter stapt, neemt die een
besluit op grond van dezelfde uitspraak van het Europese Hof als hier.”
Verstandig?
Is het wel verstandig om de landbouw te
verdrijven met rigide stikstofbeleid? Dat het een goed idee is om als land in
je eigen voedselbehoefte te voorzien, bleek eens te meer na de invasie in
Oekraïne.
Erisman: „Het gros van wat we produceren
gaat naar het buitenland en wat in de supermarkt ligt komt juist van buiten.
Als we zelfvoorzienend willen zijn, krijg je een heel andere landbouw, die nog
steeds moet voldoen aan de eisen voor de kwaliteit van leefomgeving.”
Sinds de Raad van State in 2019 een
streep zette door het oude stikstofbeleid leven veel boeren in onzekerheid.
Moeten ze zich laten uitkopen of moet hun bedrijf gedwongen dicht?
Erisman begrijpt dat,
maar denkt dat de soep niet zo heet gegeten wordt. „Veel boeren vatten de
stikstofkaart letterlijk op, zo van: het stipje waar ik zit is paars, dus ik
moet stoppen. Dat vind ik onverstandig, ik zou kijken naar het hele gebied.
Neem de Gelderse Vallei. Stel dat de helft van de boeren daar stopt, heeft de
andere helft een veel lagere stikstofopgave.”
Stikstofcrisis
is een door ambtenaren gecreëerd probleem
RONALD
PLASTERK De Telegraaf 16 dec. 2021
Het formatieteam heeft besloten een minister voor
stikstof in te stellen! Als studenten biochemie leerden we destijds de eerste
drie regels van het periodiek systeem der elementen, dat vergeet je nooit meer:
HHe, LiBeBCNOFNe, NaMgAlSiPClAr!
De N in de tweede regel is stikstof.
H is waterstof, He is het edelgas
helium; in de tweede regel staat voor C koolstof, N stikstof en O zuurstof.
Stikstof en zuurstof samen vormen 99 procent van wat we inademen, maar dat is
niet de reden dat er een aparte minister voor komt (plus miljarden aan
uitgaven). Er is een andere reden, de stikstofcrisis, maar die crisis bestaat
niet. Het is een bureaucratische werkelijkheid, een door ambtenaren gecreëerd
probleem.
Het is goed om te beginnen met een
kaartje van Nederland en buurlanden waarop het stikstofoverschot met rode kleur
zichtbaar is, en de gebieden zonder overschot groen. Wat dan opvalt, is dat de
grens tussen groen en rood heel precies de landsgrens tussen Nederland en
Duitsland is. Je kunt de contouren van Twente en de Achterhoek goed herkennen.
De zogeheten stikstofcrisis bestaat alleen in Nederland! Dat geeft te denken,
want zou de chemische stof stikstof zich zo precies aan de landsgrenzen houden?
Dit wijst er al op dat er chemisch niets aan de hand is, maar dat er een
bestuurlijke kwestie speelt.
Arme bodem
De kern is dit. Er zijn gebieden met een
rijke bodem, en gebieden met een arme bodem. Rijke bodem betekent dat er
allerlei planten kunnen groeien, arme bodem betekent schrale grond waarop
weinig groeit. De rijkdom wordt vooral bepaald door nitraat en ammoniak, dat
zijn chemische verbindingen van N, stikstof. Biologen spreken van
’eutrofiëring’, verrijking, als een schrale omgeving wordt omgezet in een
rijke. Als een hond in de sloot poept, is er eutrofiëring van die sloot, want
daar kunnen plantjes van groeien.
Ook nog voor de achtergrond: Nederland
kent geen vrije natuur. We hebben een parkenlandschap, honderd procent
aangelegd. De bossen, de weiden, de heidegebieden. Alleen de Noordzee is vrije
natuur, maar die wordt nu door de windindustrie omgebouwd tot industrieterrein.
In bestuurlijk Nederland is er
Staatsbosbeheer, dat verantwoordelijk is voor het planten en onderhouden van
bossen; daarbinnen is er ook een thema ontbossing. In een onbewaakt ogenblik is
er door het Rijk een enorme serie heel kleine snippertjes Natura 2000-gebieden
aangewezen. Doordat die snippertjes zo klein zijn, en doordat Nederland
dichtbevolkt is, krijg je veel eerder overschrijdingen dan in buurlanden.
Brusselse regels
Bovendien zijn de normen strenger
gesteld. Brusselse regels werken vervolgens zo dat het elk land vrijstond om
aan te wijzen wat men wilde, maar een aanwijzing kan nooit meer ongedaan
gemaakt worden. In die Natura 2000-gebieden, die dus de verklaring zijn van de
rood-groene landsgrenzen, is vastgelegd dat – als iets op het moment van
aanwijzen arme grond was, heidegrond – dat voor eeuwig zo moet blijven, en er
desnoods ontbost moet worden. Wat bos is, moet bos blijven.
Als je zou willen herleiden waarom het
ene stuk ooit gekapt is tot heide en het andere beplant is tot bos zou je
uitkomen bij Downton Abbey-achtige gezelschappen die in de
achttiende of negentiende eeuw besloten dat iets een jachtgebied zou moeten
worden voor korhoenen (alle bomen weg), of juist voor reeën (vol zetten met
bomen, waardoor spechten fladderen waar voorheen het korhoen waggelde). De
specht en het korhoen zijn allebei mooie vogels. Bos en hei zijn allebei mooie
landschappen. Je kunt niet zeggen dat de ene biotoop meer natuurlijk is of meer
waardevol dan de andere. De Veluwe, heel mooie natuur, dankt zijn bestaan aan
houtkap voor Amsterdam.
De hele discussie over wat natuurlijk is
in Nederland is hopeloos. Was het natuurlijk dat er groot wild in de
Oostvaardersplassen van de honger lag dood te gaan? Als een schaap wordt
doodgebeten door een wolf, is dat minder erg dan een rituele slacht? Voor het
schaap maakt het niet uit. Dit zijn eindeloze discussies: in Nederland is niets
natuurlijk. We leven in een aangeharkt land en zijn zelf verantwoordelijk voor
hoe we het inrichten.
Misverstand
We zijn oliedom bezig als we op de ene
plaats bossen aanleggen ter wille van de CO2, en op andere plaatsen ten koste
van extreem veel geld proberen te voorkomen dat er bossen gaan groeien. Ons
land als geheel kent geen stikstofcrisis, net zomin als onze buurlanden, waar
ze er nog nooit van gehoord hebben. De stikstofuitstoot is in Nederland sinds
de jaren negentig meer dan gehalveerd. De stikstofcrisis is een bestuurlijk
gecreëerd probleem, en kan alleen bestuurlijk opgelost worden. Je kunt in plaats
van een minister van N beter een minister aanstellen die het misverstand
doorziet, en Brussel gaat vertellen dat Nederland de Natura 2000-gebieden zal
heroverwegen. Een andere redelijke en houdbare oplossing is er niet.
Dit is niet een politiek links of rechts
onderwerp; de nieuwe Duitse regering met sociaaldemocraten kent geen
stikstofcrisis en besteedt er geen miljarden aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten