Sourd (maart 2008)

In Buitenhof debatteerden de broer van de Belgische minister-president en de echtgenoot van RTL Boulevard anchor-nicht Albert Verlinde over de essentie van het moderne liberalisme. En ze waren het nog stevig oneens ook …
Bijna net zo vermakelijk als vorige week, toen Job Cohen – die klaarblijkelijk op de francofiele toer is – zich enigszins revancheerde voor een kleine P.R.-blunder die hij eerder beging bij Pauw & Witteman ...




Daar, bij Pauw & Witteman, had hij de discussie rond het al dan niet handen schudden door een paar islamitische straatcoaches langs de neus weg willen typeren als een ‘dialogue de sourds’. Zelfovertuigd als altijd zette hij in: “ach, weet u, ik vind het langzamerhand een beetje worden wat de Fransen noemen een discours de … eh … nou ja ... een gesprek tussen doven”, waarop Jeroen Pauw de bal inkopte , voorspelbaar, vlot en volstrekt verdiend: “Nee, meneer Cohen, zó noemen de Fransen dat niet ...”



Gelukkig voor Cohen ging het het in de studio aanwezige publiek allemaal wat te snel (c.q. boven de pet) maar ik vond het erg vermakelijk - en Pauw smulde er stiekem ook van (laat dat maar aan Pauw over).

Zo gaat dat met ‘vreemde talen’ in Nederland: je kúnt er bonuspunten mee scoren maar als het mis gaat, ga je dubbel af! Cohen kon even niet op het Franse woord voor doof komen. Zoiets gebeurt iedereen wel eens, ook in je eigen taal, maar dan schiet je meestal wel bijtijds een andere manier te binnen om hetzelfde uit te drukken. Dat deed Monsieur Boulebijmekaar nu trouwens ook, maar daarbij moest hij weer terugschakelen van dat fijne prestigieuze Frans naar zijn armoedige moedertaal. En dat is dan toch een beetje het hijsen van de witte vlag – om niet te zeggen van het dundoek op de spreekwoordelijke strontschuit.

Volgens mij heeft Job hier een tijdje hevig mee getobd. Dat kon en moest beter. Daarom had hij zijn zaakjes voor het Buitenhof-optreden, korte tijd later, beter voorbereid. Het ging over hetzelfde onderwerp en de vrijheid van meningsuiting werd er weer eens bijgehaald, en de noodzaak van een open en eerlijk debat over zo goed als alles … Nou ja, u kent het inmiddels wel. En plotseling knalde het opperhoofd van Groot Mokum het er trefzeker uit: “immers, meneer Van Ingen, du choc des opinions jaillit la verité!” Zo die zát …
De burgervader van onze trotse hoofdstad was er zelf zichtbaar ingenomen mee.

Wel nog even minzaam uitleggen wat het betekent natuurlijk (dat we alleen door met elkaar van mening te verschillen uiteindelijk achter de waarheid kunnen komen), want de heffe des volks moet het ook een beetje kunnen blijven volgen.
En óp naar het premierschap …

Net als Guy Verhofstadt heeft Job Cohen trouwens een broer die niet van de straat is, professor Floris, dus dat kan te zijner tijd van pas komen als er eens iemand moet worden afgevaardigd naar een Belgisch praatprogramma. Maar voor alle zekerheid misschien toch maar beginnen bij een Vlaamse omroep …?